Οι Αγίοι μας

Νέοι Μάρτυρες ὀνομάστηκαν ὅσοι στά νεότερα χρόνια, στήν Τουρκοκρατία, δέν δέχτηκαν νά ἀπαρνηθοῦν τήν πίστη τους καί πλήρωσαν τήν ἄρνησή τους αὐτή μέ βασανιστήρια καί στό τέλος μέ τήν ἴδια τή ζωή τους.
Πόσοι εἶναι οἱ Νεομάρτυρες; Εἶναι ἄγνωστο. Οἱ περισσότεροι Νεομάρτυρες εἶναι λαϊκοί καί ἁπλοί ἄνθρωποι τῆς καθημερινῆς ζωῆς, ἄνδρες καί γυναῖκες. ᾿Εξασκοῦσαν, οἱ ἄνδρες, διάφορα ἐπαγγέλματα, τοῦ παντοπώλη, τοῦ ψαρᾶ, τοῦ κηπουροῦ, τοῦ ναύτη, τοῦ ἐμπόρου, τοῦ φούρναρη, τοῦ καλαντζῆ, τοῦ ζωγράφου, τοῦ κουρέα, τοῦ γουναρᾶ, τοῦ χτίστη.

Εἶχαν ὅμως καί τή χριστιανική ἀρετή, σεμνότητα, εὐφροσύνη, εὐλάβεια, ἁπλότητα, ἐγκράτεια, τακτικό ἐκκλησιασμό, πίστη θερμή. Χωρίς αὐτά δέν τολμάει κανένας νά προχωρήσει στό μαρτύριο. ῎Ετσι αὐτοί οἱ εὐσεβεῖς καί ἁπλοί ἄνθρωποι, ὅταν ἦλθε ἡ μεγάλη ὥρα τῆς μαρτυρίας γιά τό Χριστό, τήν ἔδωκαν πρόθυμα καί ἔμειναν πιστοί στή μαρτυρία αὐτή ὡς τό θάνατο. 
῾Η συγκίνηση καί τό δέος πού προκαλοῦσε ἡ θυσία τοῦ Νεομάρτυρα στίς ψυχές τῶν Χριστιανῶν ἦταν ἰσχυρότερα ἀπό πολλές διδασκαλίες καί νουθεσίες. Δέν πρέπει ὅμως νά λησμονοῦμε καί τή μεγάλη σημασία της γιά τό ἔθνος μας.
῾Ο ῾Ελληνισμός καί ὁ Χριστιανισμός ἦταν συνυφασμένοι στενά, ὥστε τό μαρτυρολόγιο καί ὁ λαός γιά τούς ἐξωμότες ἔλεγαν «τουρκίζει» ἤ «ἐτούρκισε» γιατί ὅποιος γινόταν μουσουλμάνος ἔχανε καί τήν ἰδιότητα τοῦ ῞Ελληνα.
Εἶναι γνωστό τό δίλημμα πού προέβαλλαν οἱ Τοῦρκοι στούς καταδυναστευομένους ῞Ελληνες στήν μακραίωνη σκλαβιά, τό δίλημμα τῆς ἐκλογῆς μεταξύ τῆς ζωῆς καί τῆς συνειδήσεως αὐτῶν. ῏Ηταν ἀμετάθετη ἡ ἀπόφαση πολλῶν χριστιανῶν ὅπως παραμείνουν ἀσάλευτοι στήν ἐν Χριστῷ πίστη. 
Καί αὐτό ἀκριβῶς ὑπῆρξε τό κύριο γνώρισμα καί ὁ πυρήνας τοῦ νέου Μαρτυρολογίου μας. Καί χαρακτηρίζει τό πλῆθος τῶν Νεομαρτύρων, οἱ ὁποῖοι μέ γενναιότητα περιφρόνησαν τόν θάνατον, μή ἀρνηθέντες τόν Χριστό ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, μή αἰσχυνόμενοι «ἐναντίον βασιλείων». ᾿Ελυποῦντο μόνον ὅτι δέν εἶχαν χίλια σώματα, γιά νά τά παραδώσουν στούς πόνους τοῦ μαρτυρίου καί χιλίας κεφαλάς γιά νά σφαγοῦν χιλιάκις γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Συνεπῶς, οἱ Νεομάρτυρες εἶναι οἱ πρόμαχοι τῆς ἐλευθερίας τῆς σκέψεως καί τῆς συνειδήσεως. Εἶναι οἱ πρόμαχοι τῆς ἑλληνικῆς ἀνεξαρτησίας. Δέν λύγισαν καί πλήρωσαν μέ τή ζωή τους τήν ἄρνησή τους νά ὑποταχθοῦν στό θέλημα τοῦ κατακτητῆ.
῎Αν ἄλλοι πῆραν τά βουνά καί πολεμοῦσαν μέ τά ὅπλα, αὐτοί ἀγωνίσθηκαν εἰρηνικά μέ ὑπομονή καί καρτερία, ἐξευτέλιζαν τούς Τούρκους καί δέν δέχονταν νά κάνουν ὅ,τι τούς διέταζαν, αὐτό ἦταν τό μέγα μάθημα γιά τό λαό. 
«Μήν ἀκοῦτε τούς τυράννους, ἔλεγαν, καί μή πειθαρχεῖτε στό θέλημά τους, ὅ,τι καί ἄν σᾶς ζητήσουν καί ὅποια φοβέρα καί ἄν χρησιμοποιήσουν».
Οἱ Νεομάρτυρες εἶναι ἐκ πρώτης ὄψεως οἱ ἡττημένοι, οἱ σκοτωμένοι. Στήν πραγματικότητα ὅμως δι’ αὐτῶν τό Γένος τό ἀσθενές ἐθριάμβευσε τῶν δυναστῶν, ἐνίκησε «τάς ἀρχάς καί τάς ἐξουσίας τοῦ σκότους» καί οἱ μάρτυρες λάμπουν «ὡς ἥλιοι λαμπροί ἐν νυκτί τῆς δουλείας, ὡς ἄγκυραι στερεαί ἐν καιρῷ τρικυμίας» (Ν.Μ. 260, 264)
Οἱ Νεομάρτυρες προσείλκυσαν τό σεβασμό τῶν συγχρόνων τους καί τῶν μεταγενεστέρων χριστιανῶν. ῾Ο ἅγιος Νικόδημος ὁ ῾Αγιορείτης χαρακτηρίζει τήν ὕπαρξη τῶν Νεομαρτύρων «θαῦμα παρόμοιον ὡσάν νά βλέπῃ τινας μέσα εἰς τήν καρδίαν τοῦ χειμῶνος ἐαρινά ἄνθη καί τριαντάφυλλα· μέσα εἰς τήν βαθυτάτην νύχτα ἡμέρα καί ἥλιον· ἐν καιρῷ τῆς αἰχμαλωσίας νά βλέπῃ ἐλευθερίαν».
Οἱ Νεομάρτυρες συνεκράτησαν τή χριστιανική πίστη στά δύσκολα χρόνια τῆς ὑποταγῆς στούς Τούρκους καί μέ τό παράδειγμά τους ἔδειξαν ὅτι ὅσο κι ἄν ὑποφέρουν καί ταλαιπωροῦνται οἱ ὑποδουλωμένοι Χριστιανοί, πρέπει νά ὑπομένουν καί νά μή χάνουν τό θησαυρό τῆς πίστεως.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΕΣ ΚΑΙ 
ΟΙ ΟΣΙΟΙ ΕΥΡΥΤΑΝΕΣ

Δικαίως συνεπῶς καυχᾶται ἐν Κυρίῳ ἡ ἁγιοτρόφος εὐρυτανική γῆ καθώς τιμᾶ τούς Νεομάρτυρες ῾Αγίους της, τούς ὁποίους «ἐθαυμάστωσεν ὁ Κύριος» (ψαλμ. ιε´, 3). Καί συγχρόνως εὐλαβῶς ἀναμέλπει ὕμνον εἰς τούς ὁσίους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι συγκαταλέγονται εἰς τήν δωδεκάριθμον χορείαν τῶν Εὐρυτάνων ῾Αγίων. 
Καυχᾶται ἡ κατ’ Εὐρυτανίαν ᾿Εκκλησία καθώς ἐξυμνεῖ τόσο τήν ἄσκησιν τῶν ῾Οσίων ὅσο καί τούς ἄθλους, τό μαρτύριο τῶν Νεομαρτύρων· τῶν δώδεκα μαρτύρων καί ὁσίων ἀγωνιστῶν τῆς ἀρετῆς οἱ ὁποῖοι, καθώς οἱ ἴδιοι δικαιώθηκαν μέ τίς θυσίες καί τόν ἀγώνα τους, ἐν ταυτῷ καθιστοῦν τόν εὐρυτανικό χῶρο τόσης καί τέτοιας ἀξίας ἐντός τοῦ εὐρύτερου ἑλληνικοῦ καί ὀρθοδόξου, ὥστε δίνεται στούς Εὐρυτάνες ἡ δυνατότης νά καυχῶνται ἐν Κυρίῳ γιά τά ἄξια τέκνα τῆς περιοχῆς αὐτῆς.

Copyright © 2018 evrytanesagioi.gr. All Rights Reserved